Mum..!

   Sehpadaki saatin diğerine göre küçük kalan çubuğu bire bakıyor..Hani yaşamı rüyalarımıza tercih ettiğimiz zamanlar var ya, sabahın ilk ışıklarının öncesinde olan.. Onlar kulaklarımda çınlıyor.. Hypnogaja & 3 Door Down ile çınlamalar daha bir anlaşılabilir oluyor.. Ama içimden geçirmedim de değil hani çınlayan seslerle şarkılar anlaşabiliyor mudur acaba diye..Gülümsedim biraz önce, anlaşamadığımız zamanlar gelince aklıma..

   Gözlerim baş başa yemek yediğimiz masada..Hatırlar mısın mumu yakamamıştım heyecanımdan.O an ikimizde mumu masadan kaldırmak için harekete geçmiş ellerimiz birbirini ilk defa keşfetmişti.. Unutamıyorum ilk ellerimizin kavuştuğu o günü.. O zamandan beri mumu hiç kaldırmadım masadan biliyor musun? Her masaya baktığımda sen geliyorsun aklıma.Tam ortada olsa daha iyi olurmuş sanki.. Kahvem için su ısıtmıştım ama kupamı tam doldurmadım.Biliyorum çok kahve tüketiyorum ama n’apim uykusuz geceler senden yadigar bana..Belki şaşıracaksın ama dinlemekten vazgeçemediğim müzik çalmıyor şuanda..Açık olduğunu bilmek yetiyor bana..                                          

Odamda yalnızım.. Göğsüme başını yaslayıp uyuyakalmamızın hayalini kuruyorum tamda ilk kez yan yana oturduğumuz koltukta..

   

   İlerlemiyor mu zaman yoksa ben mi tutuklu kaldım zaman içinde..İkisi de aynı şey mi yoksa zamanı sen mi sıkı sıkı tutuyorsun? Hangisi olsa değişir kararlarımız hangisi doğru olursa yine bir araya geliriz? Bilmiyorum ama bildiğim şey şuanda sesini açtığım “Limb Bizkit- Behind Blue Eyes” şarkısının sözleri..

“Kimse bilmez nasıl olduğunu kötü bir adam olmanın, üzgün bir adam olmanın “mavi gözlerin” ardında..!Ve hiç kimse bilmez nefret edilmenin ne olduğunu..!”

   Son bir şey daha beyaz çikolatam, sana az önce yalan söyledim..Masanın üzerinde ki mumu komedinin üzerine koydum..

Sen gel,

Eski yerine koy diye..!

“Emre Haliloglu”