9 Şubat 2011

Kuş Kafesi..

Seversiniz bazen,
Bir kuşu beslemek misali karşınızda ki insanı.
Sevginizle beslersiniz..


Farklıdır bizlerin sevgisi,
Anlatmasını kimse bilmez.
Bir başka insana gitmesini de,
Kimse istemez öğrenmek adına, sevgiyi..


Her koca devin, koca korkuları vardır kimse bilmez..
Kimileri de serbest bırakır kuşunu, 
Salıverir gök yüzüne,
Döner gelir elbet der, döner gelir seviyorsa..
Korksa da dönmemesinden bırakır özgürce..


Döner gelir bir süre sonra,
Acıktığı için,
Üşüdüğü için ve yorulduğu için..
Döner gelir..


Yüreği sevgiye acıkınca,
Bedeni tirtir titreyince,
Kalbi, kalbi yoruldukça 
Döner gelir yanıma..


Gider bir vakitten sonra,
Bilmez başkaların da aynılık bulunmadığını,
Pişman olur geri döner bir zaman sonra..
Öyle bitkin, öyle mağlup öyle aç döner ki,
Artık kafese konulmaya bile razı olmuştur..
Şanslıdır, 
Aynı yerde kalabilmişse..!


Emre Haliloğlu

2 yorum:

  1. şanslıdır yerini bulursa ama genelde hiç bir şey bıraktığı gibi kalmaz..

    YanıtlaSil
  2. Sevgiler bile değişirken, ne kalır ki gittiğinden geri döndüğü zamana kadar aynı olan ?

    Her şey değişir her şey farklılaşır..
    Ama aynı kalan şeylerde vardır..
    Nadirde olsa...

    YanıtlaSil