Öyle janjanlı yazılar yazmıcam sana bu gece...Sana yazacaklarım yürekten olacak ilk defa.Ne bir kalem yeter ne bir deste kagıt bu askı anlatmaya...Sonsuzluga giden yolun sarabı misali bır tutku var ıcımde.Anlamsız geldi ilk baslarda ama hal buya, sekil aldıkca fikirlerde net cıktı ortaya.Gecmis ve gelecek hakkında yorum yaparken simdi ki zaman geldi aklıma! Simdi ne vardı da hayatımda bunları dusunmeme sebep olan...Bak goruyormusun yıne dusunur oldum bu gece.Dusundugum hayat mıydı? ask mıydı ? sevgi mydi ? yoksa SEN miydin ?
Evet ! Belki de aklımı mesgul eden baska birsey, dusunmeme sebep olmayan tek gercek.Ama dusuncelerim her dakikada daha da sekil alıyor! Ne istediğini bilen biri karsımda.Ahım sahım biri değilim diyor...Sen neysen bende oyum dıyor! Cok da ıyı soyluyor aslında! Nedemem lazım simdi bilmiyorum!
Hayatına girmek icin caba mı harcamalıyım yoksa onun hayatında kendime bir yer mi acmalıyım! Bilemiyorum! Hayatına girersem neler olur ? hayatında kendime yer acsam ne olur ? bunlarıda dusunur oldum ! Ama bi sonuc bulamadım bulabildiğim sadece bir gerçek ! Mutlu olabiliriz. Ama insan evladıyız neticede hersey degisebilir su uc kurusluk hayatımızda...
Cıkmaz sokaklar sorun oluyor, cunku ortada ne istediğinden emin olmayan dusunceler ve fikirler var! bunlar cozulmeli ki hersey yoluna girsin hayatlar guzel yasansın!Ama olmayınca olmuyor iste.denemek dusunmek ve hissetmek gerekir bazı seyleri...Bunun icinde hayatımıza Zaman ayırmamız gerekıyor.Hayatımıza ayırdııgımız zaman dilimi kendimizi bize daha iyi hissettirecek...Kendimize ayırdıgımız zaman aslında bizim zamanımız olmayacak ben senin icin zaman ayırırken sende benim icin zaman ayırmıs olacaksın !
Simdi dusuncelerin otesiden dusunmeye baslamadan kendimizi zamanın selalesinden asagı bırakarak dusunmeye baslayalım !
Emre HALİLOGLU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder